Winq interviewt Bart Peters, een van de makers van de tentoonstelling What Would Coco Do?
Winq: Theatergroep Ulrike Quade vroeg een groep jonge kunstenaars om in een tijdsbestek van 24 uur te reageren op het leven en werk van modefenomeen Coco Chanel. Het resultaat reist mee met de voorstelling in de vorm van een aanvullende expositie in de foyer. Drie van die makers waren Bart, Chris en Jonah van The Transketeers, die de vraag kregen om een korte videoreeks te maken in reactie op Coco Chanel.
‘In ons werk is identiteit altijd een belangrijk onderwerp, daarom zijn we gevraagd denk ik. Daarbij moest Coco haar plek creëren in een wereld die destijds sterk werd gedomineerd door mannen, voor ons in zekere zin een herkenbare strijd’, vertelt Bart Peters, een van de Transketeers. ‘We hebben alle drie uitgebreid vooronderzoek gedaan en in grote lijnen haar levensverhaal geschetst. Daaruit hebben we vijf elementen gekozen waar we een video over hebben gemaakt: creatie, identiteit, een vrouw in een mannenwereld, moraliteit en positionering.’
Coco wist precies hoe ze haar imago kon manipuleren om door te dringen tot de juiste kringen. Heb jij tijdens of voor je transitie veel gespeeld met het kneden van jullie imago?
Bart: ‘Voor mijn transitie vond ik het wel leuk om daarmee te spelen. Ik ging het grootste deel van de tijd gekleed als butch lesbian. Daardoor had ik het idee dat mensen me vaak serieuzer namen en andere onderwerpen met me bespraken dan met meiden die er heel lief en vrouwelijk uitzagen. Mensen reageren heel anders op je als je als vrouw een bolhoed op hebt en een colbertje aantrekt. Daarbij hield het de mannen op afstand, die dachten er meestal niet aan om mij een drankje aan te bieden. Tijdens mijn transitie was ik niet zoveel met kleding bezig. Ik wilde vooral zoveel mogelijk mijn borsten verbergen. Ik had geen zin in vragen, wilde niet opvallen.’
Gebruiken jullie je identiteit als transpersonen in zekere zin ook in jullie voordeel? Veel van jullie videoproducties hebben dit onderwerp als uitgangspunt.
‘In zekere zin vermarkten we onze identiteit wel ja. Met het hogere doel om de zichtbaarheid van transpersonen te vergroten en het taboe eromheen te doorbreken. Af en toe is dat lastig, we kunnen natuurlijk meer dan alleen video’s rondom die thematiek maken, maar we worden wel voornamelijk daardoor gevraagd. Aan de andere kant ben ik blij wanneer partijen juist ons vragen en niet Arie Boomsma. Niets tegen Arie, maar dat hij een programma over transgenders gemaakt heeft, betekent niet dat hij alle wijsheid in pacht heeft. Ik denk dat het echt wat toevoegt als juist wij daarover spreken en er dingen over maken.’
In een van jullie video’s zegt ontwerper Nick: ‘uiteindelijk zijn we allemaal hoeren en doen we dingen voor geld. Je kunt niet alleen maar je artistieke visie uitdragen als je ook wilt eten?’ Wat is jouw kijk hierop?
‘Ik ben het daar heel erg mee eens. Natuurlijk maak je in een ideale wereld alleen maar dingen die vanuit je eigen visie komen. Dat gezegd hebbende moet je wel afwegen in hoeverre je je ziel wilt verkopen. Ik maak bijvoorbeeld ook af en toe een bedrijfsfilm. Dat is van tevoren niet mijn droom, maar het is leuk om te doen en brengt brood op de plank. Wel proberen we vanuit de Transketeers zoveel mogelijk vanuit onze eigen idealen te werken.’
